- vinosus
- vīnōsus, a, um, adj. [vinum], full of wine, drunk with wine; fond of wine, winebibbing (syn.: temulentus, ebrius): non modo vinosus, sed virosus quoque, Scip. Afric. ap. Gell. 7, 12, 5:
laudibus arguitur vini vinosus Homerus,
Hor. Ep. 1, 19, 6:modice vinosi,
drunken, Liv. 41, 4, 4:convivia,
Ov. Am. 3, 1, 17; id. A. A. 3, 330: moris sucus in carne vinosus, having the taste or flavor of wine, Plin. 15, 24, 27, § 97:sapor seminis nardi,
id. 12, 13, 27, § 47:odor seminis ambrosiae,
id. 27, 4, 11, § 28:genus Punicorum,
id. 13, 19, 34, § 113.— Comp.:aetas,
Ov. F. 3, 765.— Sup.:lena,
Plaut. Curc. 1, 1, 79.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.